موضوع تشکیل دولت در ایتالیا در سالهای گذشته و به خصوص پس از نخست‌وزیری طولانی مدت «سیلویو برلوسکونی» که با جنجال‌های فراوان قدرت را واگذار کرد، همواره یکی از مسایل پرچالش در اروپا بوده است. 

وی که 3 دوره به ترتیب در سال‌های (1994 -1995) ، (2001-2006) و ( 2008- 2011) نخست‌وزیر ایتالیا بوده است، همچنان سایه‌اش بر سر دولت این کشور است و تصمیم‌گیری‌های وی نقش مهمی در ساختار دولتی دارد. 

از 19 سال پیش تا امروز

برای بررسی دوران کاری برلوسکونی باید به سال 1994 برگردیم، زمانی که برای اولین بار به سمت نخست‌وزیری کشورش رسید، وی در 26 ژانویه 1994 اعلام کرد که می‌خواهد قدم به عرصه سیاست بگذارد. اما پس از آنکه نخست‌وزیر شد عمر فعالیت وی کمتر از یک سال بود. آنهم به دلیل اختلافاتی که در ائتلاف حاکم به وجود آمد در نتیجه آقای نخست‌وزیر ناچار شد در انتخابات آوریل 1996 جای خود را به «رومانو پرودی» بدهد.

با این حال وی بار دیگر به عنوان نامزد راست‌گرا در انتخابات پارلمانی 2001 شرکت کرد و توانست با شکست «فرانسیسکو روتللی» نامزد چپ گرا بار دیگر نخست‌وزیر شود و کابینه دوم و سوم خود را تا سال 2006 شکل داد.

برلوسکونی تا انتخابات آوریل 2006 رهبر ائتلاف راست میانه بود. این بار بخت با وی همراه نبود و بار دیگر با اختلاف اندکی از پرودی شکست خورد. 

انحلال دولت پرودی بار دیگر فرصت را برای برلوسکونی فراهم کرد. به این ترتیب وی در می 2008 برای سومین بار به عنوان نخست‌وزیر ایتالیا سوگند یاد کرد.

از اینجا به بعد بود که مشکلاتی که آقای نخست‌وزیر ایجاد کرده بود، خود را نشان دادند. این یعنی پس از اینکه مشکلات وی در زمینه بدهی‌های اروپایی افزایش یافت، اکثریت را در پارلمان از دست داد و ناچار شد تا در 16 نوامبر 2011 استعفا کند.

آقای نخست‌وزیر ناامید نشد و در فوریه 2013 نیز به رهبری حزب راست‌گرای مردم آزاد و دیگر شرکای راست‌گرای خود در انتخابات شرکت کرد اما قرار بود که برلوسکونی فقط رهبری ائتلاف را برعهده بگیرد و نخست‌وزیر نشود. ائتلاف تحت حاکمیت وی 29 درصد آرا را به دست آورد و پس از چپ گرایان تحت حاکمیت «پیر لوئیجی برسانی» در رتبه دوم قرار گرفت.

اکنون برلوسکونی و حامیانش به همراه حزب دموکراتیک و میانه روها که در دولت «ماریو مونتی» نخست‌ وزیر پیشین بودند، از دولت «انریکو لتا» نخست‌وزیر حمایت می‌کنند.

نقش وی به حدی قوی است که به رغم همه کارشکنی‌های اخیر در دولت، از رای اعتماد به کابینه فعلی حمایت کرد.

از برلوسکونی به دلیل ائتلاف با «نورد‌لیگا» و «ائتلاف ملی»، عذرخواهی درباره موسولینی و اقدامات ایتالیای در دوران استعمار لیبی انتقاد شده است. 

سابقه بیش از 3 دهه رسوایی

رسوایی‌های برلوسکونی به سال 1981 بر می‌گردد و مربوط به فعالیت‌های رسانه‌ای می‌شود. اما در دورانی که وی بر مسند قدرت بود، حاکمیت خود را بر رسانه‌ها تشدید کرد و بزرگترین شرکت رسانه‌ای این کشور را هدف قرار داد که انتقاد رسانه‌ها را به دنبال داشت.به خصوص که وی به وعده خود در زمینه فروختن دارایی‌های شخصی رسانه‌ای خود خودداری کرد. با این حال همه اینها در سایه رسوایی‌ها اخلاقی وی قرار دارد.

مجموعه‌ای از پرونده‌های قضایی حاصل فعالیت سیاسی برلوسکونی از آن زمان تاکنون است. از جمله تبانی با مافیا، محاسبات اشتباه، تخلفات مالیاتی، فساد ، پرداخت رشوه به پلیس و دستگاه قضایی از این جمله هستند. این در حالی است که در 3 مورد از این موارد، وی از اتهامات تبرئه شده است.

واکنش برلوسکونی در این زمینه قابل توجه است وی یک‌بار در واکنشی گفته بود: « این دادرسی‌ها نوعی آزار و اذیت قضایی است و من افتخار می‌کنم که در برابر آن مقاومت کنم.  واقعیت این است که مقاومت من و قربانی شدن به ایتالیایی‌ها این امید را می‌دهد که سیستم قضایی کارآمدتری داشته باشند.»

نخست‌وزیر مشهور 2 دهه گذشته در حالی اینطور نتیجه‌گیری می‌کند که بارها تظاهراتی در اعتراض به سیاست‌های وی در ایتالیا برگزار شد. یکی از مهمترین آنها تظاهرات حدود صد هزار نفر از زنان ایتالیا در سال 2009 در اعتراض به رفتار غیراخلاقی وی بود و وی را به آزار دادن زنان متهم کردند. این تظاهرات در واکنش به اظهارات برلوسکونی در یک مناظره تلویزیونی زنده به «رزی بیندی» نماینده زن پارلمان ایتالیا مبنی بر اینکه : «زیبایی شما بسیار بیشتر از هوش شماست.» صورت گرفت.

این فقط شمه‌ای از رفتارهای غیراخلاقی برلوسکونی بود. نقطه اوج خبرسازی‌هایی این سیاستمدار ایتالیایی افشای رابطه نامشروع وی با «کریمه المحروق» در فاصله فوریه و می 2010 در ازای پرداخت پول و متهم شدن در فوریه 2011 بود. این مسئله به دلیل اینکه المحروق که به روبی شهرت دارد، زیر سن قانونی بود، اهمیت یافت. از طرفی این رقاص مراکشی الاصل به دلیل دزدی دستگیر شده بود و برلوسکونی تلاش کرد تا با طرح ادعای روابط خانوادگی وی با «حسنی مبارک» دیکتاتور مخلوع مصر، روبی را از زندان نجات دهد.

با این حال وکیل روبی نیز اعلام کرد که موکلش رابطه با برلوسکونی در برابر دریافت پول را نمی‌پذیرد.«جیورجیا ایافراته» دیگر قربانی فساد اخلاقی برلوسکونی است که حاضر نشد در روند دادرسی شرکت کند.

با این حال در 24 ژوئن 2013 دادگاه برلوسکونی را در زمینه پرونده المحروق و سوء استفاده از قدرت گناهکار دانست و به سپری کردن 7 سال زندان محکوم کرد. ضمن اینکه شرکت در خدمات عمومی نیز برای برلوسکونی ممنوع شد. البته این حکم تا زمانی که دادگاه تجدید‌نظر رای خود را اعلام نکند، اجرایی نمی‌شود.

برلوسکونی معتقد است که از سال 1994 تا 2006،  789 دادستان و  قاضی با هدف اخلال در آرای مردم ایتالیا در روند بررسی پرونده وی مشارکت داشته‌اند. 

البته آمارها نشان می‌دهد که برلوسکونی 577 بار  با پلیس  مواجه شده، 2 هزار و 500 جلسه استماع دادگاه داشته است و 174 میلیون یورو به وکلا پرداخت کرده است. البته برلوسکونی همیشه پول کافی برای پرداخت به  وکلا و سیاستمداران برجسته مدافعش داشته است.

مثلا «نیکلا سارکوزی» رئیس‌جمهور پیشین فرانسه که خود نیز یکی از چهره‌های جنجالی فرانسه است، یکی از حامیان سرسخت برلوسکونی بود. برخی از دادستان های پیشین که در جریان پرونده وی فعالیت می‌کردند نیز به مخالفان در پارلمان پیوستند.

حالا آقای جنجال ایتالیا با حکمی جدید مواجه شده است. محرومیت 2 ساله از تمامی فعالیت‌های سیاسی حکمی است که دیوان عالی ایتالیا به دلیل تقلب و تخلفات مالیاتی برای وی صادر کرده است.

این حکم برای کسی که در سالهای اخیر بیشترین تاثیر را در عرصه سیاسی ایتالیا داشته است، حکم کمی نیست. ضمن اینکه به نظر می‌رسد وی هنوز از دست دادن کرسی سنا را فراموش نکرده است.

انتهای پیام/ص