به گزارش مهر، دکتر مهدی زارع در حاشیه جلسه مروری بر زمین لرزه های سراوان و تسوج در جمع خبرنگاران با اشاره به امکان پیوستگی رخ داد زلزله، افزود: در مناطقی که زلزله رخ می‌دهد امکان پس لرزه‌های آن تا ماه‌ها و حتی تا یک سال به طول می‌انجامد.

معاون پژوهشی پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله با اشاره به ساختار گسل‌ها اظهار داشت: در منطقه‌ای که در آن زلزله رخ داده است ممکن است گسل دیگری وجود داشته باشد که با یکدیگر متصل باشند از این رو حرکت یکی از این گسل‌ها موجب حرکت در دیگری خواهد شد.

وی با بیان اینکه این نوع گسل‌ها در ایران وجود دارد، به نمونه‌هایی از این زلزله‌های به هم پیوسته اشاره کرد و یادآور شد: زلزله 9 شهریور دشت بیاض موجب حرکت گسل فردوس و منجر به زلزله 10 شهریور فردوس شد.

زارع زلزله ازمیت را از دیگر نمونه های دیگری از زلزله‌های به هم پیوسته ذکر کرد و ادامه داد: در 17 اوت 1999 (26 مرداد 1378) زلزله ای رخ داد و 3 ماه بعد در 12 نوامبر (22 آبان 1378) زلزله ای در دوزجه در 100 کیلومتری ازمیت رخ داد.

وی با تاکید بر اینکه گسل دوم که منجر به وقوع زلزله دوم می‌شود فعال است، اضافه کرد: در زلزله اول که گسل حرکت می کند، گسل متصل به آن فعال و آماده حرکت است که با حرکت کسل اول، گسل متصل به آن نیز شروع به فعالیت می‌کند.

زارع با اشاره به زلزله های اخیر در کشور یادآور شد: اینکه بخواهیم زلزله منطقه زاگرس در سیستان را به زلزله بوشهر و تسوج متصل کنیم امکان پذیر نیست چون بوشهر تا سیستان هزار و 200 کیلومتر فاصله دارد و ممکن نیست که حرکت گسل در بوشهر منجر به حرکت گسل در سراوان شود.

معاون پژوهشی پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی، تنوع ساختار تکنونیکی در مناطق زلزله‌زده را از دیگر دلایل غیر مرتبط بودن این زلزله ها دانست و در این باره توضیح داد: زلزله در منطقه بوشهر در عمق کم 12 کیلومتر و با بزرگای 6.4 با ساز و کار فشاری بوده ولی در سراوان زلزله در عمق نسبتا زیاد رخ داده است و با ساز و کار کششی و در زون فرورانش همراه بوده است.

وی با تاکید بر اینکه زلزله‌‌های ایران عموما از نوع ساز و کار فشاری و تا عمق 20 تا 25 کیلومتر است، ادامه داد: علاوه بر این زلزله‌های ایران در منطقه فرورانش رخ نمی‌دهد و معمولا مربوط به پوسته قاره‌ای است ولی در سراوان شاهد این رخداد هستیم از این رو زلزله سراوان یک پدیده خاص و ویژه تلقی می شود.