و این تعلیقه، پاسخ های هتّاکانه او به مراجع و علمای بزرگ شیعه را در برمی گرفت که علیه اقدام فتنه برانگیز و نسنجیده او موضع گرفته بودند. از جمله حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی(دامت برکاته) در ابتدای درس خارج خویش در تاریخ 11 مهر 1388 فرمودند: «اخیراً یک آدم بیسواد و روحانینمای مقیم لندن، به نام شیعه، به مقدّسات بعضی از مذاهب اهانت کرده، نسبتهای ناروای عجیبی به یکی از همسران پیامبر داده و فحّاشی عجیبی به برخی از آنان نموده است... این آدم یا مزدور و مأمور است و یا سفیه و دیوانه. اما از او نادانتر، بعضی از علمای وهّابی هستند که به استناد این حرف، گفتند: شیعیان، باطن خودشان را ظاهر کردند!»
شیخ با خودبزرگ بینی و بی ادبی حیرت انگیز در پاسخ به فرمایشات این مرجع معظّم، قسمت بیست وپنجم تعلیقه اش را نگاشت: «علّت استعمال این الفاظ زشت توسّط ناصر مکارم، حساب های شخصی است؛ زیرا چندسال پیش از ما پیرامون تقلید او سؤال شد (سؤال و جواب در سایت، موجود است) و پاسخ دادیم که تقلید او را مُبرّء الذّمة نمی دانیم. و در سؤال دیگری گفتیم که نظر شخصی در کار نیست و ما تنها تقلید از او را صحیح ندانستیم. به این دلیل که ایشان در مقابل ظلم های واقع شده در ایران، سکوت اختیار می کند و به حکومت ستمگر، تمایل دارد! ضمن این که أعلم هم نیست تا بتوان از او تقلید کرد.
ظاهراً این جواب و همچنین برخی رُدود علمی ما در دروس "قواعد فقهی" که بعضاً آراء نامبرده و غیر او را با احترام کامل و سیاق علمی، ردّ می کردیم - به مکارم رسیده و او مسئله را شخصی گرفته و و مترصّد فرصتی بوده تا انتقام بگیرد!!» (سایت اطلاع رسانی یاسرالحبیب)
گذشته از طنز خودبزرگ بینانه ای که در عبارات فوق، موج می زند، بی ادبی بی سابقه و گستاخی مثال زدنی او، ذهن ها را هرچه بیشتر به سمت دو احتمال موجود در کلام مرجع بزرگوار، سوق می دهد: «این آدم، یا مزدور و مأمور است و یا سفیه و دیوانه.»
مشخصات مدیر وبلاگ
عناوین یادداشتهای وبلاگ
بایگانی
دسته بندی موضوعی
دوستان