به گزارش نامه، روزنامه صهونیستی هاآرتص در گزارشی به قلم «سفی راچلفسکی» نوشت: ماموریت مادام‌العمر «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر اسرائیل برای حمله به ایران با هدف نجات اسرائیل  ماموریتی امکان‌ناپذیر شده است و به پایان رسیده است.

اغلب مردم ساکن اراضی اشغالی هم از این مساله تعجب نمی‌‌کنند زیرا اکثر آنها باور نداشتند که چنین حمله‌ای انجام می‌شود. با این حال هیچ‌کدام از آنها نمی‌دانستند که نتانیاهو تا چه حد مشتاق به این حمله است. حمله به ایران تنها یک بلوف نبود بلکه تمایلی است که هنوز وجود دارد و نتانیاهو بیشترین وقت خود را به آن اختصاص می‌دهد و تصمیمات خود را برمبنای آن استوار می‌کند. اما این خواست نتانیاهو دیگر قابل تحقق نیست.

هاآرتص در ادامه می نویسد: همانطور که تا به حال به مواضع محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور سابق ایران، گوش دادیم اکنون باید به شخصی که جانشین او شده است، حسن روحانی گوش دهیم. مواضع وی در خصوص برابری، آزادی بیان سخنانی ظهارمابانه نیستند و در نتیجه تمایل اکثریت مردم برای زندگی در این کشور هستند.

در ادامه این گزارش امده است، مساله فعلی بر سر انتخاب بین حمله به ایران یا دست‌یابی ایران به سلاح هسته‌ای نیست بلکه مساله انتخاب بین یک حمله نظامی منجر به تشدید تنش‌ها و یا روشی متشکل از فشار بیشتر به همراه گفتگو است.

راچلفسکی می نویسد: در شرایط فعلی نه‌تنها تهدیدی جدی علیه اسرائیل وجود ندارد که توجیه‌گر جنگ باشد، بلکه توان لازم نیز در اسرائیل برای دور کردن چنین تهدیدی نیست و اگر هم تهدیدی هست، «توهم» است.

به گزارش نامه به نقل از مشرق، «نظیر احمد» نماینده مجلس اعیان انگلیس با انتقاد از تصمیم شرکت‌های ماهواره‌ای بین‌المللی برای ممنوعیت پخش شبکه‌های ایرانی از جمله پرس‌تی‌وی گفت که لابی‌ صهیونیستی در پشت این اقدام قرار دارد.

وی با اشاره به اینکه غرب انتخاب می‌کند که مردم دنیا چه چیزی ببینند،‌ گفت که اگر آنها از یک رسانه و یا یک شبکه خاص خوششان نیاید، آن را حذف می‌کنند.

احمد افزود: «آزادی بیان و آزادی رسانه باید جهانی باشد و این مایه تاسف است که لابی صهیونیست از پرس‌تی‌وی و بسیاری از رسانه‌های ایران خوششان نمی‌آید.»

وی تصریح کرد که آنها با فشار زیاد کاری می‌کنند که این شبکه‌ها را از کار بیاندازند.

شرکت‌های اینتل‌ست، یوتل ست، گالکسی و هاتبرد در اقدامی هماهنگ، شبکه‌های جمهوری اسلامی ایرانرا از ماهواره خود حذف کردند.

پیش از این نیز شرکت خدمات ماهواره‌ای یوتل‌ست و چند شرکت‌ ماهواره‌ای دیگر در اقدامی مشابه و تحت فشار لابی صهیونیستی پخش ماهواره‌ای شبکه‌های تلویزیونی و رادیویی ایران را متوقف کرده بودند.

به گزارش نامه، خاطرات شخصیت‌های سیاسی و مذهبی می‌تواند برای علاقه‌مندان به تاریخ و سیاست ایران بسیار جالب توجه باشد. یکی از این سیاستمدارن آیت‌الله ری شهری  است. وزیر سابق اطلاعات که عهده دار تولیت آستان مقدس حضرت عبدالعظیم در شهری ری  است در خاطرات خود به ماجرای کودتای نوژه  که در تاریخ 18 تیر ماه سال 1359 اتفاق افتاد اشاره می‌کند.

آیت‌الله ری شهری«حاکم شرع وقت دادگاه‌های انقلاب ارتش)»در کتاب خاطرات خود، ضمن تشریح مفصل ابعاد این کودتا، نوشته است: «در ایام ریاست جمهوری معظم له اینجانب از ایشان خواستم که برای ثبت در تاریخ، ماجرای کشف کودتای نوژه را به وسیله خلبانی که به ایشان مراجعه کرده، ضمن مصاحبه‌ای تعریف کنند و ایشان نیز پذیرفتند. بعد از مدتی نوار مصاحبه معظم له در اختیار این جانب قرار گرفت.»

وی سپس بخشی از همان مصاحبه رهبر معظم انقلاب را هم نقل نموده است که با هم ادامه ماجرا را از زبان حضرت آیت‌الله خامنه‌ای می‌خوانیم:

 ماجرای اطلاع من از کودتایی که در پایگاه شهید نوژه قرار بود اتفاق بیفتد، به این شکل بود که شبی حدود اذان صبح، دیدم درب منزل ما را می زنند، بشدت هم می‌زدند، من از خواب بیدار شدم، رفتم دیدم آقای مقدم است، می گوید که یک ارتشی آمده و می گوید با شما یک کار واجب دارد. گفتم: کجا است؟ گفتند: در اتاق نشسته. داخل اتاق پاسدارها شدم، دیدم شخصی دم در تکیه داده به دیوار، کسل و آشفته و خسته و سرش را فرو برده بود. گفتم: شما با من کار دارید؟ بلند شد و گفت: بله. گفتم: چه کار دارید؟ گفت: کار واجبی دارم و فقط به خودتان می گویم. من حساس شدم. گفتم: من نمازم را بخوانم، می آیم. پس از نماز او را به داخل حیاط آوردم، گوشه حیاط نشستیم.

گفت: کودتایی قرار است انجام شود. گفتم: قضیه چیست و تو از کجا می دانی؟ او شروع کرد به شرح دادن. گفتم: شما چطور شد آمدی سراغ من؟ او ماجرای خود را تعریف کرد که جالب بود... آثار بیخوابی شب، خیابان گردی، خستگی، افسردگی شدید و سراسیمگی در او پیدا بود. حرفش را مرتب و منظم نمی زد و من مجبور بودم مکرر از او سؤال کنم. خلاصه آنچه گفت این بود که در پایگاه همدان اجتماعی تشکیل شده و تصمیم بر یک کودتایی گرفته شده، پول‌هایی به افراد زیادی داده‌اند، به خود من «خلبان» هم پول دادند. عده‌ای از تهران جمع می شوند می‌روند همدان و شب در همدان این کار «صرف پایگاه هوایی شهید نوژه» انجام می‌گیرد. بعد می‌آیند تهران، جماران و چند جا را بمباران می کنند.

پرسیدم کی قرار است این کودتا قرار بگیرد؟ گفت: امشب و شاید گفت: فردا شب - دقیقاً یادم نیست.- من دیدم مسئله خیلی جدی است و بایستی آن را پیگیری کنیم. با اینکه احتمال می‌دادم او حال عادی نداشته باشد یا سیاستی باشد که بخواهند ما را سرگرم کنند، اما اصل قضیه این قدر مهم بود که با وجود این احتمالات، دنبال آن باشیم.گفتم: شما بنشین تا من ترتیب کار را بدهم."

اما نگاهی از آن سو به ماجرا? و از زبان همان خلبان واقعیت دیگری را مشخص می کند:

" در آن زمان من در پایگاه هوایی نوژه خدمت می کردم. .... در تهران، به منزل نعمتی رفتم. به من گفت: مأموریت تو بمباران بیت امام و تلویزیون است و ما می توانیم تا پنج ملیون نفر را بکشیم. و اگر هم لازم شد در یکی از کشورهای حوزه خلیج فارس و یا روی ناو آمریکا در خلیج فارس فرود بیاییم. من به او گفتم: شما با مردم مخالفید یا با حکومت که این همه کشت و کشتار می‌خواهید بکنید؟ گفت: ما با حکومت مخالفیم، ولی هرکس هم که بخواهد مانع کار ما بشود چاره‌ای نداریم جز اینکه همه را بکشیم.

این موضوع برای من خیلی ثقیل بود و چون از مخالفت کردن با آنها هم خصوصاً در منزل نعمتی هراس داشتم، گفتم: من بیت امام را نمی توانم بزنم ولی تلویزیون را می‌زنم.

پس از کمی صحبت از او جدا شدم و به خانه مان رفتم و موضوع را با مادرم که زنی ساده و مسلمان بود در میان گذاشتم. مادرم به شدت ناراحت شد و گفت: تو نه تنها این کار را نباید بکنی، بلکه باید خبر بدهی و جلوی این کار را بگیری و اگر اطلاع ندهی شیرم را حلالت نمی کنم و از تو رضایت ندارم.

بالاخره تا ساعت 12 شب با مادرم و برادر کوچک‌ترم درباره این موضوع صحبت می‌کردیم و تصمیم گرفتم موضوع را به جایی و یا به کسی اطلاع بدهم، ولی چون نعمتی گفته بود در جاهای مختلف ... نفر داریم و خیلی‌ها از جمله شریعتمداری این کار را تأیید کرده‌اند، می‌ترسیدم به هر کسی این موضوع را بگویم. تصمیم گرفتم موضوع را به آقای خامنه‌ای بگویم و برای محکم کاری، موضوع را روی کاغذ نوشتم و در خانه گذاشتم و به برادرم گفتم: اگر بلایی سر من آمد و برنگشتم به هر ترتیبی شده این موضوع را در جایی خبر بدهد و جلوی این کار را بگیرد.

ساعت 12:30 از خانه بیرون آمدم و به کمیته تلفن زدم و گفتم یک خبر خیلی مهمی دارم که باید حتماً به آقای خامنه ای بگویم. مرا به کمیته بردند و چون زیاد سؤال می‌کردند، گفتم: من یک خلبان هستم و موضوع براندازی در کار است. ساعت 4:30 صبح بود. رفتیم منزل آیت‌الله خامنه ای «و جریان را برای ایشان گفتم و ایشان دیگران را مطلع نمودند.»

به گزارش نامه به نقل از گل ، اظهارات علی دایی در مورد کامبوزیا در برنامه ورزش و مردم با واکنش او مواجه شد. وی در این باره به سایت گل گفت:من برنامه ورزش و مردم را ندیدم .بیرون بودم و با تماس چند نفر متوجه شدم دایی چه گفته و از حرفهای شفیع مطلع شدم.

کامبوزیا ادامه داد:گویا دایی به نتایج تیم ملی شطرنج پرداخته و آن را مربوط به مدیریت من دانسته است.در این باره قبلا توضیح داده ام اما باشد قبول ؛دایی انگار یادش رفته در کسوت سرمربی تیم ملی چه کار کرد و رقص شمشیر عربها در ورزشگاه آزادی که عید مردم را به عزا تبدیل کرد را از یاد برده است. کدام یک تاثیر گذارنر بود؟ او که به دخالت سیاسیون اعتراض دارد یک بار داستان انتخابش به عنوان سرمربی تیم ملی و آن لابی معروف با خدا را بررسی کند.

وی تصریح کرد: همین آقا بعد که از تیم ملی کنار رفت بابت همین نتیجه شاهکار پاداش می خواست و تا ساعت 3نصف شب در برنامه 90قرارداد و متمم رو می کرد.همین آقا یادش رفته پرسپولیس در آزادی مقابل صبای قم زنگ تفریح شده بود. یادش رفته شاهین بوشهر با او چه بلایی بر سر پرسپولیس آورد.من دایی بازیکن را مایه افتخار می دانم اما در مربیگری کارنامه او معلوم است.

کامبوزیا در پایان گفت:دوستان خودشان را علامه دهر می دانند و بیش از این نیازی به جواب نمی بینم.