در مراتع و دشت های جنوب نیوزلند شما هیچ خانه ای نخواهید یافت ولی با رفتن به آن منطقه شاهد یکی از جالبترین صحنه های عمرتان خواهید بود. بدلیل موقعیت جغرافیایی این منطقه از زمین ، باد ها و طوفان های دائمی در این منطقه در جریان است.

این باد ها باعث شده این منطقه خالی از سکنه باشد ولی همین باد ها صحنه هایی را بوجود آورده اند که در هیچ جای دنیا نخواهید یافت. وجود طوفان های همیشگی باعث شده درختان این منطقه برای تطابق با محیط به شکلی درآیند که کمترین مقاومت را در برابر باد داشته باشند بطوریکه وقتی که حتی بادی نمیوزد شکل ظاهری درختان هنوز به همان حالت طوفانی است.

امروز دقیقاً نمی‌دانم روز دوم و یا سوم محرم است، بدن مجروحم حدود 200(شاید کمتر) کیلومتر دور از وطن اسلامیم در یک کلبه روستائی در کنار جاده یکی از شهرهای عراق بر زمین افتاده است.

رسول حیدری در سال 1339 در ملایر دیده به جهان گشود. در سال‌های آخر دبیرستان در انتشار اعلامیه‌های امام خمینی(ره) شرکت فعالانه داشت. او پیش از گرفتن دیپلم و پس از پیروزی انقلاب، در سال 1358 به همدان رفت و به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در آمد، چرا که در ملایر هنوز سپاه تشکیل نشده بود. رسول یک سال بعد به همت چند تن از دوستان انقلابی‌اش، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ملایر را تأسیس کرد.

او با آغاز جنگ به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شتافت و در طول هشت سال دفاع مقدس، حدود 65 ماه در جبهه حضور داشت. وی عمدتاً در کردستان عراق به شناسایی منطقه مشغول بود و تا عمق خاک شمالی عراق نفوذ می‌کرد و گاهی در شناسایی‌ها تا مرز سوریه نیز پیش می‌رفت.

با پایان یافتن جنگ، رسول تحصیلات دانشگاهی خود را تکمیل می‌کند و به عنوان دیپلمات جمهوری اسلامی راهی بوسنی می‌شود. حضور او در این منطقه با تجاوز صرب‌های نژادپرست به مسلمانان انقلابی بوسنی همزمان است.

در روز عید غدیر سال 1372 در بوسنای مرکزی واقع در شهر ویسوکو، گروهی از نیروهای کروات (HVO) در مسیر عبور ایرانی‌ها کمین کردند و رسول را که برای شناسایی و بررسی امنیت منطقه به آنجا رفته بودند، به شهادت رساندند.

رهبر معظم انقلاب پس از شهادت نخستین شهید ایرانی در بوسنی فرمودند: «ما دلمان برای از دست‌دادن این عزیز و سایر عزیزان می‌سوزد لکن سعادتی از این بالاتر نیست و نمی‌شود که جوانی برود داخل میدان و شهید شود. من بارها گفته ام میدان بوسنی، جنگ اسلام و کفر تنها نیست بلکه از این بالاتر است،دروازه ورود به غرب واروپا است،آنجا مسأله اش بالاتر از جنگ عراق و ایران است. کسی که برود آنجا و محیط امن خانواده را رها کند، مقامش خیلی بالاتر است.»

به مناسبت فرا رسیدن ماه محرم، یکی از دستنوشته‌های این شهید والامقام در ماه محرم منتشر می‌شود:

امروز دقیقاً نمی‌دانم روز دوم و یا سوم محرم است، بدن مجروحم حدود 200 (شاید کمتر) کیلومتر دور از وطن اسلامیم در یک کلبه روستائی در کنار جاده یکی از شهرهای عراق بر زمین افتاده است. همراهم صبح رادیو را روشن کرد برنامه کودک بود داشت برای امام حسین (ع) نوحه می‌خواند خیلی دلم گرفته است، شدیداً دلم می‌خواهد گریه کنم ولی صد حیف…

چند هفته است حمام نرفته‌ام بدنم خیلی کثیف است نه طهارت و نه پاکی، به همان ناپاکی روحم، اما دیشب خواب دیدم حمام رفته‌ام تمیز و پاک خیلی خوشحال بودم احتمالاً شاید چه می‌دانم شاید خداوند گناهانم را بخشیده باشد و شاید بالاتر قصد دارد از من راضی باشد و مرا پیش خود ببرد به هر حال احساس عجیبی دارم، در زندگی‌ام سعی کرده‌ام هیچ وقت وابستگی پیدا نکنم گرچه نتوانستم اما در همین چند لحظه خود را دارم برای دیدار او آماده می کنم. به هیچ چیز امیدی ندارم جز او تنها امیدم خدا تو هستی، هیچ سرمایه ای نیندوخته‌ام مرا چکار خواهی کرد، تو را به حق حسین (ع) تو را به مظلومیت علی اصغر…

به من رحم کن خدا، خدایا مرا ببخش، مرا پاک کن از این دنیا ببر، خدایا تو می‌دانی اگرچه گنه کار بودم، گرچه نافرمانی تو را کردم ولی خدایا تو بزرگ‌تر از آنی، تو مهربان‌تر از آنی که بخواهی تن مجروح را در آتش اندازی، خدایا از رفتنم ناراحت نیستم از چگونه رفتنم نیز ناراحت نیستم نگران مهمان نوازی تو هستم، چطور با من برخورد خواهی کرد خدا، مرا ببخش مرا ببخش خدا.

خداحافظ همگی شما

ستاره‌های فوتبال ایران شب‌های محرم کجا می‌روند

«علی پروین»، «علی دایی» و «امیرقلعه نویی» سه ستاره فوتبال ایران هستند که در ایام ماه محرم هر یک در تکایا و حسینیه‌های مختلف حضور می‌یابند، عزاداری می‌کنند و خرج می‌دهند.

شب‌های ماه محرم حال و هوای عجیبی دارد، انگار کسی در خانه بند نمی‌شود هر کس می‌خواهد سهمی در آیین‌های عاشورایی داشته باشد عده‌ای راهی دیار مادری‌شان می‌شوند خیلی‌ها سراغ محله کودکی‌شان می‌روند تا هم با بچه‌های محله دیدار تازه کنند و هم غبار از خاطرات کودکی‌شان بزدایند. بعضی‌ها را هم توی مسجد حسینیه و تکیه محله‌ای که ساکن هستند می‌توان پیدا کرد.

این هیأت‌ها معمولا به جز عزادارانی که از بین مردم عادی مراجعه می‌کنند پذیرای چهره‌های مشهور حوزه‌های مختلف هم هستند که با حضور در این جلسات همراه با مردم به عزاداری می‌پردازند، ستاره‌هایی که شاید خیلی وقت‌ها جور دیگری به نظر بیایند. اما وقتی به تکایا و هیأت‌های مذهبی می‌روند مثل همه مردم عزاداری می‌کنند و به سر و سینه می‌زنند.

در ضمیمه شماره 6112 روزنامه همشهری به حضور چهره‌‌های مشهور ورزشی در مراسم عزاداری امام حسین(ع) پرداخته شده است که برخی از آنان در ادامه قید می‌شود:

*علی پروین در هیأت عزاداری طرشت

علی پروین هیأت عزاداری ندارد، یعنی او مؤسس یا بانی هیأتی نیست و هر شب لواسان را به سمت طرشت طی می‌کند تا بتواند در هیأت محبان مهدی (عج) حاضر شود. این هیأت زیر نظر «مهدی عرب» یکی از دوستان نزدیک پروین، اداره می‌شود، ایده تأسیس این هیأت که به ذهن او رسید با استقبال پروین روبه رو شد. حالا پروین با حضور در این هیأت جمع زیادی از طرفدارانش را هم به طرشت می‌کشاند.

هواداران و البته در مواقعی بعضی بازیکنان نزدیک به وی در طرشت عزاداری می‌کنند بازیکنانی مثل «علی انصاریان»، «بهروز رهبری فرد» و البته قدیمی‌های فوتبال ایران. تا همین دو سال گذشته «حمید شیرزادگان» هم در هیأت عزاداری محبان مهدی (عج) شرکت می‌کرد کسی که دو سال است دیگر در بین حضار دیده نمی‌شود. «حسین کلانی» و «همایون بهزادی» از دیگر قدیمی‌های پرسپولیس هستند که در هیأت محبان مهدی (عج) حضور پیدا می‌کنند.

پروین فقط در یک حالت به این هیأت نمی‌رود و آن زمانی است ک در خانه‌اش خرج می‌دهد. سرمربی سابق پرسپولیس وقتی به لواسان نقل مکان کرد، در زیرزمین خانه‌اش حسینیه‌ برپا کرد، به همین دلیل گاهی هیأت محبان مهدی(عج) به حسینیه لواسان می‌رود. پروین بسیاری از نذرهایش را به خواسته مادرش و وصیت او انجام می‌دهد.

*علی دایی و هیأت اردبیلی‌های گلوبندک/ دایی عاشورا و تاسوعا به اردبیل می‌رود

چهار سالی می‌شود که خبری از «سلیم مؤذن‌زاده» در تهران نیست، بزرگترین مداح شهر اردبیل که تا همین چند سال پیش در ماه محرم به تهران سفر می‌کرد تا بتواند یکی دو شبی را در هیأت اردبیلی‌های مقیم تهران مداحی کند، سری به چهارراه گلوبندک نمی‌زند، جایی که اغلب اردبیلی‌های تهران جمع می‌شوند تا دهه اول ماه محرم در عزای امام حسین (ع) شرکت کنند. اما علی دایی سال‌هاست که در این هیأت عزاداری می‌کند، هیأت اردبیلی‌ها در گلوبندک و روبه روی حسینیه کربلایی‌ها. در حال حاضر این هیأت دو صحن دارد و حدود 600 تا 700 نفر جمعیت را دربر می‌گیرد البته به نظر می‌رسد در سال‌های آینده مؤسسان هیأت اردبیلی‌ها گنجایش آن را بالا ببرند.

علی دایی شب هشتم ماه محرم در این هیأت خرج می‌دهد وی در مورد حضورش در عزاداری امام حسین (ع) گفته است: «ما از بچگی با ائمه بزرگ شدیم و همه چیزمان اینها هستد نمی‌خواهم شعار بدهم من در خانواده‌ای بزرگ شده‌ام که پدرم عاشق امام حسین (ع) بود و ما همیشه در اردبیل روزهای عاشورا خرج می‌دادیم».

او تا چند سال پیش که هنوز یکی از بازیکنان تیم ملی بود سعی می‌کرد ملی پوشان را به هیأت اردبیلی‌ها دعوت کند. بازیکنانی مثل «مهدی امیرآبادی». دایی علاقه عجیبی به عزاداری‌های ماه محرم در زادگاهش دارد به طوری که هر سال در روزهای نهم و دهم محرم به اردبیل می‌رود.

*قلعه نویی به سیدالشهدا تعصب خاصی دارد/ حضور قلعه نویی در محله نازی‌آباد

اگر امیر قلعه‌نویی در تهران باشد هر 10 شب ایام سوگواری امام حسین (ع) را در محله نازی‌آباد می‌گذراند در هیأت سیدالشهدا (ع) در میدان انصاری که سال‌ها پیش توسط او و چند تن از دوستانش تأسیس شد البته تأسیس هیأت سیدالشهدا به سال‌ها پیش باز می‌گردد به زمانی که قلعه نویی جوان بود و هنوز در نازی آباد زندگی می‌کرد.

وی می‌گوید: «با چند تا از دوستانم در محله پایین نازی‌آباد به این نتیجه می‌ر‌سیدیم که بهتر است یک هیأت برای عزاداری امام حسین (ع) برپا کنیم حالا نمی‌خواهم بگویم که من پیشنهاد اولیه را دادم اما به هر حال یکی از بانیان هیأت سیدالشهدا بودم». امیر قلعه نویی با اینکه سال‌هاست به شمال شهر نقل مکان کرده اما هنوز هم در دهه سوگواری اهل بیت امام حسین (ع) در هیأت سیدالشهدا این ایام را می‌گذراند.

قلعه نویی می‌گوید: «همیشه سعی می‌کنم بتوانم در محله پایینمان باشم چون نسبت به هیأت سیدالشهدا تعصب دارم دوست دارم همچنان پابرجا بماند.»